“จนเพราะขยัน” อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัวของผมเลยครับ
ที่ความจนเกิดจากความขยันได้ ก็เพราะผมขยันที่จะทำโน่นทำนี่ ปลูกต้นไม้เยอะหลายๆไร่ อีกทั้งยัง ทดลองอะไรใหม่ๆไปเรื่อยๆ เลี้ยงสัตว์หลายอย่าง ลงทุนใหม่ไปเรื่อยๆ(เสียเงินไปเรื่อยๆ) สุดท้ายเราต้องดูแลทั้งของใหม่และต้องดูแลของเก่าด้วย..มันทำให้เราต้องรับผิดชอบอะไรมากขึ้น งานมากขึ้น
เมื่อมากขึ้นจนเกินที่เราจะดูแลได้ก็กลายเป็นว่าไอ่นั่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่ดี นั่นก็ยังไม่ได้ทำ นู่นก็ยังไม่ได้ทำ พอเราดูแลไม่ไหวก็ไม่มีอะไรได้ดีสักอย่าง...ต้นไม้ที่ปลูกไว้เหี่ยวบ้าง หญ้าเริ่มรกบ้างต้องตัดต้องถอน กล้าไม้เพาะไว้ก็ยังไม่ได้ปลูก ปุ๋ยก็ยังไม่ได้ใส่ ฯลฯ
ส่วนที่เริ่มมีผลผลิต บางทีก็ไม่มีเวลาไปเก็บ เหี่ยวเเห้งทิ้งไปเฉยๆ.หรือไม่ก็มีนกหนูมากิน หรือไม่ก็ขโมยมาเอา
นั่นจึงเป็นที่มาของคำว่าจนเพราะขยันครับ เลยอยากเตือนเพื่อนๆว่าควรทำอะไรแต่พอประมาณอย่าบ้าพลังเหมือนผม..ใหม่ๆก็เหมือนจะดูแลไหวครับ เพราะเราปลูกอย่างเดียว แต่พอนานไปงานมันจะเพิ่มมากขึ้นๆ ทั้งตัดหญ้า รดน้ำ ใส่ปุ๋ย ตลอดจนถึงเก็บเกี่ยวผลผลิต..บางทีขยันเกินไปก็นจนได้ เพราะสุดท้ายก็ขาดทุน เพราะดูแลไม่ไหว