ความรู้ทั่วไปเรื่องไผ่ตง

ไผ่ตงมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Dendrocalamus asper Back วงศ์ GRAMINEAE เป็นไม้ประเภทยืนต้น แหล่งที่พบมากคือทางภาคกลาง จังหวัดปราจีนบุรี

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้นไผ่ที่มีขนาดใหญ่ลำต้นมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 6-12 ซม. ไม่มีหนามปล้องยาวประมาณ 20-30 ซม. บริเวณโคนลำต้นมีลายขาวสลับเทาและมีขนเล็กๆ อยู่ทั่วไป

ลำต้น หน่อสีน้ำตาลถึงดำออกสีนวลหรือ ดำสนิท มีขนบนหน่อขนหยาบปานกลาง ใบยอดกาบตั้งหรือแนบกับหน่อ เนื้อในสีขาวละเอียด รสหวานกรอบ (ตงดำ) เนื้อสีขาวอมเหลืองหยาบกว่าทุกพันธุ์ มีเสี้ยนมากรสอมขื่น (ตงเขียว) หน่อมี น้ำหนักเฉลี่ยประมาณ 3-10 กก.

ใบไผ่ตงเขียวมีใบขนาดปานกลางสีเขียวเนื้อใบบางไม่สากมือ ส่วนไผ่ตงดำใบขนาดใหญ่สีเขียวเข้ม เนื้อใบหนาเห็นร่องใบชัดเจนสากมือ
พันธุ์ไผ่ตง เช่น ไผ่ตงหม้อ ไผตงดำ ไผ่ตงเขียว ไผ่ตงหนู

การขยายพันธุ์ เมล็ด แยกกอหรือเหง้า ปักชำกิ่งแขนง ลำต้น ชอบดินที่มีน้ำระบายง่าย ดินร่วนปนทราย ความชื้นสูง ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ เดือน พฤษภาคม – มิถุนายน (ตงเขียว) เดือน กรกฎาคม – สิงหาคม (ตงดำ)